دیگه دارم به خودم شک میکنم
آخه حرفامو نمیفهمه کسی
منکه دست دلمو رو میکنم
چرا دنیامو نمی فهمه کسی
دل من مونده رو دستم دلی که
همه ی دارو نداره آدمه
کاش یکی از ته دل به من بگه
عاشق این دله صاف و سادمه

تورو دیدم نفسم بند اومد
دل من یکدفه یک حالی شد
نمیدونم که حواسم این بود 
یا زمین زیر پاهام خالی شد
من به چشمای خودم شک کردم 
اینهمه میشه مگه زیبایی
مثه تو وقتی تو خوابا هم نیس

دوسه روزه که مات و بی ارادم
یه چیزی فکرمو مشغول کرده
همین عشقی که درگیره هواش
منو نسبت به تو مسئول کرده
از اون رابطه ی معمولیه ما
چه عشقی سر گرفت تو روزگارم
دوسه روزه که بعد از این همه سال
واسه تو ادعای عشق دارم
نمیبینی دارم جون میدم اینجا
نمیدونی به تو محتاجم اینجا
چقدر راحت منو وابسته کردی

خودت خواستی که من مجبور باشم برم جایی که از تو دور باشم
تو پای منو از قلبت بریدی خودت خواستی که من اینجور باشم
خودت خواستی که احساسم بشه سرد خودت خواستی نمیشه کاری هم کرد
میدیدم دارم از چشمات میفتم مدارا کردمو چیزی نگفتم
برام بودنه تو بازی نبودو به این بازی دلم راضی نبودو
از اول آخرش رو میدونستم تو تونستی ولی من نتونستم
برات بودنه من کافی نبودوحقیقت این که میبافی نبودو
دارم دق میکنم از درد دوری میخوام مثله تو شم اما چه جوری

دارم میام پیشت
جاده چه همواره
هوا چقدر بوی عطر تورو داره
دارم میام پیشت
جاده چه همواره
هوا چقدر بوی عطر تورو داره
جاده چه همواره هوا چقدر صافه
شب داره موهای سیاشو میبافه